เคยคิดเอาไว้ว่าระหว่างที่อยู่อเมริกาจะต้องหาโอกาสไปเที่ยว L.A. สักครั้งให้ได้ และแล้วโอกาสก็มาถึงจนได้เมื่อ Tone เพื่อนที่รู้จักกันตั้งแต่สมัย 6 ปีที่แล้วเมื่อสมัยที่เริ่มโพสเพลงบนอินเตอร์เน็ทใหม่ๆ ย้ายมาอยู่กับคุณแม่ที่ L.A.

ไป L.A. คราวนี้เรียกว่ายิงปืนนัดเดียวได้นกมาหลายตัวเลยเพราะ:
1. อยากไปเห็น Thai Town กับตาตัวเองมานานแล้ว
2. อยากไปเที่ยว Disneyland, Universal Studio, และ Hollywood มานานแล้ว
3. อยากไปเจอคุณ Azusa ซึ่งเป็นผู้หลักผู้ใหญ่ในบอร์ด Patid.com ที่เล่นอยู่ทุกวันมานานแล้ว
คุณอาเป็นคนทำเพลง พักอยู่ที่ Ocean Side ใกล้ๆ L.A. คราวนี้ก็เลยถือโอกาสไปเยี่ยมคารวะซะเลย

การไปเที่ยวคราวนี้ถือว่าคุ้มมาก เพราะนอกจากจะได้ไปในที่ที่อยากจะไปแล้ว ยังได้พักผ่อนเต็มที่หลังจากที่เครียดมานาน

ถ้าใครสนใจลองดูรูปที่ถ่ายมานะ upload ไว้ละ อยู่ใน Album ทางด้านซ้าย L.A. เป็นเมืองที่สวยมากขับรถไปด้านหน้าจะเห็นภูเขาและด้านซ้ายจะเห็นทะเล ถ้าใครชอบขับรถและชมธรรมชาติรับรองต้องติดใจแน่นอน เรียกว่าขับรถได้ทั้งวันไม่มีเบื่อเลยล่ะ (ทริปนี้ เราไปทั้งหมด 7วัน ขับรถไปทั้งหมด 800 ไมล์ แต่ไม่รู้สึกเหนื่อยเลย)

นอกจากเรื่องวิวที่สวยงามแล้วอาหารตาและปากยังสุดยอดด้วย เรื่องอาหารตาไม่ต้องพูดถึง คงเป็นเพราะกลิ่นอายของความเป็น Hollywood และสถานที่ท่องเที่ยว คนเดินถนนส่วนใหญ่ที่เห็นจะหน้าตาหล่อๆสวยๆกันทั้งนั้นเลย โดยเฉพาะพนักงานในดิสนี่ย์แลนด์ คัดมาดีจัด ดูดีเกิน average จริงๆ

ส่วนเรื่องอาหารปาก L.A. มีสาระพัด Town ของคนต่างชาติ ไม่ว่าจะเป็น Thai Town, China Town, Korean Town, หรือ Little Tokyo อาหารที่ขายก็ราวๆ $5-10 ซึ่งถือว่าไม่แพงเลยแถมยังอร่อยมากด้วย พ่อครัวที่ทำอาหารก็เป็นคนจากชาตินั้นๆมาทำเอง เรียกว่าถูกปาก ถูกใจ สบายกระเป๋าเลย

ที่บอกว่าสบายกระเป๋านี่ไม่ได้แปลว่าตังค์เหลือเยอะนะ คือเพราะมันอร่อยจัดเราก็เลยกินซะเต็มที่ เรียกว่าเที่ยวอย่างราชาแล้วกลับมาบ้านอย่างยาจก แต่ก็ช่วยไม่ได้จริงๆเพราะอาหารที่ไปเจอแต่ละที่ แถวบ้านที่ Texas เทียบไม่ติดเลย คือมันหากินแบบนั้นไม่ได้ล่ะ อย่างเช่นที่ร้านบ้านขนมไทย ที่อยู่ใน Thai Town จะมีขายขนมไทยทุกอย่าง ทั้งตะโก้ ทองหยิบ ทองหยอด ฝอยทอง สาคู ขนมเบื้อง กล้วยทอด แหนม โปรเต้ ปราปริก้า ทาโร่ ข้าวเกรียบ ข้าวเหนียวชนิดต่างๆ และอื่นๆอีกมากมาย นอกจากนี้ยังมีร้านก๋วยเตี๋ยวห้อยขา และร้านกานดา ที่ขายอาหารไทย รสชาดไทยๆ เช่นข้าวคลุกกะปิแบบครบเครื่อง(จริงๆ) หอยทอด หรือปลาแป๊ะซะ มาแบบเป็นปลาทั้งตัวบนหม้อไฟเลย ยังมีร้านอย่างร้านต้นตาล ซึ่งไม่มีโอกาสได้ไปเพราะจำนวนมื้ออาหารระหว่างที่ไปเที่ยวนี้ไม่พออีก เห็นว่าร้านนี้ขายดีมากและอาหารก็น่าจะสุดยอดไม่แพ้กัน สำหรับคนที่พึ่งมาอเมริกาได้ไม่นาน หรืออยู่เมืองไทยคงไม่เข้าใจว่าการได้ไปเจอร้านที่ขายอาหารแบบนี้ มันสุดยอดขนาดไหน

สรุปว่าไปเที่ยวคราวนี้หมดเงินไปหลายแต่ก็เป็นประสบการณ์ครั้งหนึ่งใน ชีวิตที่ประทับใจจริงๆ แต่ก็เล่นเอาจนเป็นยาจกไปเลยถึงจะได้เงินก้นถุงจากทางบ้านมาจำนวนหนึ่งก็ เถอะ (ไม่กล้าขอมาก..เกรงใจทางบ้านอ่ะ) คงต้องหางานทำใช้หนี้ไปอีกสักพักเลย… แหะๆ